(door Monique)
Laatst heb ik de uitzending van de EO gezien over de opwekking in Lakeland. Een indrukwekkende beweging, waarbij veel wonderen en tekenen gebeuren door Todd Bentley heen. Mensen vanuit de hele wereld reizen naar Lakeland om de samenkomsten bij te wonen. Vanuit Nederland zijn er vele kritische geluiden, anderen schrijven alles aan het werk van de Geest toe. Na een aantal maanden lijkt deze zeepbel uit elkaar te spatten, want Todd pleegt overspel. Voor de mensen die er veel van verwachtten een grote teleurstelling, voor de critici nog meer redenen om het te veroordelen.
Opvallend genoeg noemen we David een 'man Gods' en we blijven zijn psalmen als iets heiligs zien. Maar was juist David niet de man die op een heel geraffineerde wijze overspel pleegde? En ondanks dat, noemde God hem een man naar zijn hart! De wonderen zijn de wereld nog niet uit en Gods genade en liefde blijkt toch altijd groter dan we hadden kunnen bedenken...
1 opmerking:
Ja dat David een man van God werd genoemd is zeker interessant. Ik ga steeds meer geloven dat het probleem van ons mensen helemaal niet op moreel gebied betrekking heeft. Volgens mij heeft het meer betrekking op het al dan niet verbonden zijn met God. Wij in het westen denken in termen van schuldig of onschuldig, in het oosten in schaamte, in het zuiden in angst. Uit dat verschil blijkt al dat het niet de kern van de zaak is maar slechts uitvloeisels zoals tranen van verdriet. Het probleem is niet de traan, het probleem is het verdriet, of eigenlijk zelfs hetgeen waardoor het verdriet veroorzaakt wordt. De vraag is dus: hoe blijven wij verbonden met God? Ik denk door in het licht te wandelen, waaronder ik versta dat we echt zijn en laten zien wie wij werkelijk zijn. Waarachtigheid dus.
Een reactie posten